« مشارکت اجتماعی» پیوندی وثیق با توسعه دارد. در جوامعی که فعالیت های مردم نهاد و بخش خصوصی مجال کمتر می یابند، توسعه نیز به تعویق می افتد و دولت روزبه روز فربه تر و فاصله مردم با حاکمیت بیشتر می شود. گفتمان جامعه مدنی و حقوق شهروندی از نیمه دهه ۱۳۷۰ در ایران شکل گرفت و پس از آن فراز و فرودهای بسیاری را پشت سر گذاشت. آیین نامه ها و لوایح مختلفی در این سال ها درباره سازمان های غیر دولتی فراهم شده ولی همچنان به نظم و توسعه موردنظر منتج نشده است. کتاب پیش رو حاصل پژوهشی است که موسسه رحمان - به عنوان سازمانی غیردولتی در حوزه پژوهش های اجتماعی - از سال ۱۳۹۳ آغاز کرد و طی آن به بررسی نقاط ضعف و مسائل اساسی مرتبط با قوانین و ملزومات نهادهای مدنی پرداخت. این پژوهش با محوریت «آیین نامه تشکل های مردم نهاد - مصوب هیئت وزیران (شهریور ۱۳۹۵)» و براساس فعالیت نهادهای مدنی در ایران در شاخه های محیط زیست، آسیب های جتماعی، کودکان، زنان و تهیه شده است.

ویراستاران : اشرف سادات موسوی ، اسماصارمی ، هدی ناجی

ﻧﻮﺷﺘﺎر ﭘﯿﺶرو ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺗﻮﺻﯿﻪﻫﺎی «ﮐﻤﮏ ﻫﺎی اوﻟﯿﻪ رواﻧﯽ» ﻣﺆﺳﺴﻪ ﻣﻠﯽ اﺧﺘﻼل اﺳﺘﺮس ﭘﺲ از ﺗﺮاﻣﺎ (Trauma) در ﮐﻮدﮐﺎن آﻣﺮﯾﮑﺎ اﺳﺖ.[The National Child Traumatic Stress Network accessible (https://www.nctsn.org)] در اﯾﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آﺛﺎر ﻓﺠﺎﯾﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﺮ ﮐﻮدﮐﺎن در ﮔﺮوه های ﺳﻨﯽ مختلف (نوزاد تا 3سال، 3تا 6سال، 6تا 11سال و 11تا 18سال) ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻓﺰون ﺑﺮ اﯾﻦ، واﮐﻨﺶﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ از وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﺧﺎرج و ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮه ﺑﺎزﮔﺮدﻧﺪ، ﻣﻄﺮح ﺷﺪه اﺳﺖ.

این نوشتار توسط گروه آموزش مدرسه افروز (www.afroozschool.org) ترجمه و منتشر شده است و می توانید از طریق لینک زیر دانلود و استفاده نمایید.