اهل خیر و نیکوکاری سال های بسیاری است با نیت کسب رضای خداوند و انجام تکلیف شرعی با تاسیس موسســه های خیریه، حمایت و مساعدت به اقشــار آســیب پذیــر جامعه مثــل ایتــام، ســالمندان، خانواده هــای فاقد سرپرســت را عهده دار شــده اند. همچنین با ساخت پرورشــگاه، خانه های کودکان و نوجوانان مدرســه، درمانگاه، و ســایر مرا کز تشــخیصی و درمانی و امثال آن خدمات مورد نیاز اقشار آســیب پذیر را در کنار دولت به گروه های مذکور ارائه میدهند.
موسسه های خیریه به صورت غیردولتی، غیرانتفاعی اداره میشوند، بانیان و هیات مدیره موسسه های خیریه هیچ نوع انتفاعی از این نوع موسســات و خدمتشــان ندارند زیــرا هدف نهاییشــان تقرب به درگاه خداوند بزرگ و رســتگاری اســت. البته ضرورت دارد با شفاف سازی و اطلاع رســانی حدا کثری و ارائه منظم و مســتمر بیلان عملکرد مالیشــان بر جلب اعتماد مردم بیفزایند. موسســه های خیریه با تشــکل های مردم نهاد و در حــوزه مطالبه گــری و حمایتهــای اجتماعــی بــدون دخالــت دولتها تشــکیل میشــوند متفاوت اســت زیرا هدف اصلی و انگیزه NGO توسعه تعاملات اجتماعــی و مطالبه گــری اجتماعی اســت یعنــی اهــداف متفاوتی دارند اگرچه هر دو تشــکل بــه شــیوه غیردولتی فعالیــت میکنند و وابســته به دولتها نیســتند و اقداماتشــان مورد نیاز جامعه اســت و گامی در مسیر توســعه اجتماعی کشــور اســت. البته مردم نیز بــا اغماض به هــردو نوع این تشــکلهای مردم نهــاد NGO هــم میگوینــد. یــادآوری ایــن نکتــه ضرورت دارد که مشــارکت مردم و اهل خیــر و نیکوکاری به امر دیگر دوســتی و کمک و معاضدت از اقشار آســیب پذیر و نیازمند جامعه از ضروری ترین اقداماتی است که باید همه مردم به آن دعوت شوند. وظیفه دولت ها و دستگاه های متولی حمایت های اجتماعی کشور است که مردم را برای مشارکت اجتماعی مورد تشــویق و ترغیب قرار دهند و برای توســعه و گســتردگی آن راهکارهای لازم اندیشیده شود به طوری که همه مردم مشتاقانه به سوی دیگر دوستی و مهربانــی هدایــت شــوند و نیکــوکاری تبدیل بــه فرهنگ شــود و هــر ایرانی به یک نیکوکار تبدیل شــود. دولتهــا موظفند از هر فرصــت و امکانی برای ترویج و تبلیغ دیگر دوستی بهره گیری کنند زیرا هیچ دولتی بدون مشارکت و همکاری مردمی نمیتواند به همه مشکلات و گرفتاری های مردم رسیدگی کند و بــر چالش های موجــود فائق آید به خصــوص که اکنــون اکثریت مردم با عســر و حرج زندگیشان ســپری میشــود و نیازمند یاری رســانی هستند. بدیهی است که برای توســعه مشــارکت مردم نیازمند طرح و برنامه و بسیج مردمی هســتیم و دولتها به منظور جلب اعتماد عمومــی و باور مردم باید بوروکراسی موجود در مسیر توسعه امر خیر را به حداقل خود برسانند بلکه حذف کنند و کار مردم را بــه خود مردم واگذار کنند، راهکارهای تشــویقی را شناســایی و اعمال کنند، توجه داشــته باشــیم که نیکوکاری و دیگردوستی جیب پرپــول نمیخواهد بلکه دل در کار خیر داشــتن میخواهــد و این امر نیازمند جهت دهی و هدایت اســت بیشــتر ازهمه این وظیفه دستگاههای تبلیغی و رســانه ملی است که همگان را دعوت و تشــویق به ورود به کارهای خیرخواهانه کنند تا همه مردم ســهمی هر چند کوچک در کار خیر داشــته باشند وهر ایرانی یک خیر بشود. البته نباید از ضرورت مشارکت شرکت ها و بنگاه های اقتصادی در مســئولیت اجتماعیشان غفلت شــود بلکه دولت باید موضــوع مســئولیت اجتماعــی را تبدیل بــه قانونــی فرا گیر کنــد تا همه شرکت ها و بنگاه های اقتصادی به شکل قانونمند وادار به انجام مسئولیت اجتماعی شان شوند.
موسسه های خیریه به صورت غیردولتی، غیرانتفاعی اداره میشوند، بانیان و هیات مدیره موسسه های خیریه هیچ نوع انتفاعی از این نوع موسســات و خدمتشــان ندارند زیــرا هدف نهاییشــان تقرب به درگاه خداوند بزرگ و رســتگاری اســت. البته ضرورت دارد با شفاف سازی و اطلاع رســانی حدا کثری و ارائه منظم و مســتمر بیلان عملکرد مالیشــان بر جلب اعتماد مردم بیفزایند. موسســه های خیریه با تشــکل های مردم نهاد و در حــوزه مطالبه گــری و حمایتهــای اجتماعــی بــدون دخالــت دولتها تشــکیل میشــوند متفاوت اســت زیرا هدف اصلی و انگیزه NGO توسعه تعاملات اجتماعــی و مطالبه گــری اجتماعی اســت یعنــی اهــداف متفاوتی دارند اگرچه هر دو تشــکل بــه شــیوه غیردولتی فعالیــت میکنند و وابســته به دولتها نیســتند و اقداماتشــان مورد نیاز جامعه اســت و گامی در مسیر توســعه اجتماعی کشــور اســت. البته مردم نیز بــا اغماض به هــردو نوع این تشــکلهای مردم نهــاد NGO هــم میگوینــد. یــادآوری ایــن نکتــه ضرورت دارد که مشــارکت مردم و اهل خیــر و نیکوکاری به امر دیگر دوســتی و کمک و معاضدت از اقشار آســیب پذیر و نیازمند جامعه از ضروری ترین اقداماتی است که باید همه مردم به آن دعوت شوند. وظیفه دولت ها و دستگاه های متولی حمایت های اجتماعی کشور است که مردم را برای مشارکت اجتماعی مورد تشــویق و ترغیب قرار دهند و برای توســعه و گســتردگی آن راهکارهای لازم اندیشیده شود به طوری که همه مردم مشتاقانه به سوی دیگر دوستی و مهربانــی هدایــت شــوند و نیکــوکاری تبدیل بــه فرهنگ شــود و هــر ایرانی به یک نیکوکار تبدیل شــود. دولتهــا موظفند از هر فرصــت و امکانی برای ترویج و تبلیغ دیگر دوستی بهره گیری کنند زیرا هیچ دولتی بدون مشارکت و همکاری مردمی نمیتواند به همه مشکلات و گرفتاری های مردم رسیدگی کند و بــر چالش های موجــود فائق آید به خصــوص که اکنــون اکثریت مردم با عســر و حرج زندگیشان ســپری میشــود و نیازمند یاری رســانی هستند. بدیهی است که برای توســعه مشــارکت مردم نیازمند طرح و برنامه و بسیج مردمی هســتیم و دولتها به منظور جلب اعتماد عمومــی و باور مردم باید بوروکراسی موجود در مسیر توسعه امر خیر را به حداقل خود برسانند بلکه حذف کنند و کار مردم را بــه خود مردم واگذار کنند، راهکارهای تشــویقی را شناســایی و اعمال کنند، توجه داشــته باشــیم که نیکوکاری و دیگردوستی جیب پرپــول نمیخواهد بلکه دل در کار خیر داشــتن میخواهــد و این امر نیازمند جهت دهی و هدایت اســت بیشــتر ازهمه این وظیفه دستگاههای تبلیغی و رســانه ملی است که همگان را دعوت و تشــویق به ورود به کارهای خیرخواهانه کنند تا همه مردم ســهمی هر چند کوچک در کار خیر داشــته باشند وهر ایرانی یک خیر بشود. البته نباید از ضرورت مشارکت شرکت ها و بنگاه های اقتصادی در مســئولیت اجتماعیشان غفلت شــود بلکه دولت باید موضــوع مســئولیت اجتماعــی را تبدیل بــه قانونــی فرا گیر کنــد تا همه شرکت ها و بنگاه های اقتصادی به شکل قانونمند وادار به انجام مسئولیت اجتماعی شان شوند.