عید در میزند درها را بگشاییم بوی بهار از گوشه و کنار شهر استشمام میشــود، مردم از هــر فرصتی برای تمیز کــردن، خانه تکانــی و گردگیری در و دیوار خانه شــان اســتفاده میکنند تا این ســنت خوب باســتانی را بجا آورند و دلشان شــاد شــود.

بچه هایی که در ســن مدرسه نیستند و به مدرســه نمیروند در حالی که مشغول بازیگوشــی هستند به لباسی که تصور میکنند برای عیدشــان خریداری میشود، دلخوشند، در این بین کودکان بســیاری هم هســتند که خانــواده شــان پولی بــرای خرید عید ندارند این بچه ها هم ا گرچه غمگین هستند ولی همیشه امیدی دارند. به خیابان و بازار که میرویم مردم را می بینیم در حد استطاعت شان مشــغول خرید و تامین مایحتاج ایام عید نوروز هستند یا حداقل دوری در خیابان ها میزنند تا با حضورشــان در خیابان ها حال و هوای بهاری را احســاس کننــد. خیابان ها هم پرترافیک و شــلوغ اســت، رفت وآمد زیادی به چشم میخورد. عمو نوروزها خودشان را آماده میکنند تا سر چهارراه ها و خیابان ها بروند، بازی درآورند یا دایره بزنند و به عابرین تبریک عید بگویند و درخواست دریافت عیدی بکنند برخی هم چیزی به آنها میدهند تا کام شان شیرین شود. حضور کودکان خیابانی و متکدیان هم خیلی بیشتر شده اســت به طوری که همه جا به چشم میخورند .دیــدن این صحنه هــا مــا را تکان میدهــد و متاثــر میشــویم. در چنین شرایطی تکلیفی بر دوش مان سنگینی میکند آن هم مسئولیتی است که در مقابل گروه های نیازمند، کم برخوردار و آسیب پذیر جامعه داریم، مستحقانی که عالقه ای به آمدن عید نوروز ندارند. آبرومندانی که خرج شان به دخل شان نمیخورد و قادر نیستند برای خانواده و فرزندانشان پوشاک و امکانات دیگر عید خریداری کنند، این افراد پیش خانواده شان خجالت میکشند و احساس شــرمندگی میکنند. در ش ــرایطی که تورم خیلی زیادی را تجربه میکنیم، قیمت ها باالرفته و اجناس حسابی گران شده است به طور طبیعی مردم کم درآمد که متاسفانه تعدادشان هم زیاد است از آمدن عید استقبال نمیکنند، بعضی هم میگویند امسال عید نداریم، برخی هم چیــزی را بهانه میکنند و میگوینــد ما که جایی نمیرویم ، کسی هم سراغ ما نمیاید. آیا میتوانیم چشم مان را به روی واقعیتی که چنین آشــکار اســت ببندیــم و از کنار آن بــدون هیچ عکس العملی بگذریم؟ خیر. همه مسئول هستیم کاری بکنیم بزرگ یا کوچک مســلما هر کس به اندازه وســع و توانش پیش خدا و وجدانش م سئول است تا تماشا گر نباشد، باید ســهم خود را ادا کند. هیچکس نمیتواند به تنهایی همه مشــکالت و احتیاجات فقــرا را برطرف کنــد اما میتواند گوشــه ای از نیاز حاجتمنــدی را بــر آورد. اگر هرکس از هزینه پوشــاک، شــیرینی و میوه ای که برای خانواده خودش خرید میکنــد اندکی را هم به خانواده نیازمندی اختصاص دهد یقینا خوشحالی و شادی خوبی را هدیه داده است. یا اینکه بهانه ای پیدا کند و به خانوادهای کم برخوردار از نزدیکانش هدیه ای بدهد تا عید نوروز را احساس کنند و تحمل زندگی برای آنان آسان تر شود و لبخند شادی بر لب آنان بنشیند البته به استناد فرهنگ مذهبیمان ثواب وافری هم خواهد برد . از ســوی دیگر ، بســیار شــنیده میشــود کــه برخــی میگوینــد خیلــی از افــرادی کــه به شــکل نیازمنــد خودشــان را نشــان میدهنــد راســت نمیگوینــد اینهــا واقعــا محتــاج نیســتند و نبایــد بــه آنهــا کمــک کــرد. تشــخیص نیازمنــد واقعــی مشــکل اســت، مردم حق دارنــد، امکان سوءاســتفاده هم زیاد اســت. مناســب ترین راهــکارش کمــک کــردن از طریق موسسه های خیریه است که برای حمایت از اقشار کم برخوردار تاسیس شدهاند و میتوانند کمک مردم را به مستحق واقعی برسانند، این موسسه ها دارای مددکار اجتماعــی هســتند کــه بــه راحتــی قادرنــد نیازمنــدان حقیقی را تشــخیص دهند و اطالعات کافی هم دارند تــا کمک های مردمی را دریافــت و تجمیع کرده و بر آن بیفزایند بعد با رعایت شان و احترام افراد کمک گیرنده ضمــن حفــظ کرامــت آنــان و رازداری حرف های مطابق نیت و نظر یاری گران بخشــی از احتیاجات مســتحقان را تامیــن کننــد. موسســه های نیکــوکاری و خیریــه هم بــرای شــفاف ســازی و حصــول اطمینــان یاری گــران و کمک کنندگان موظفند به سرعت گزارش ارائه خدمت داده شــده بــه افــراد آســیب پذیــر جامعــه را بــه نحــو مقتضــی با رعایــت احترام همه شــئونات انســانی آنان به یاری گران، نیت کنندگان و نیکوکاران برســانند. مردم عزیز هم توجه داشــته باشــیم که موسســه های خیریه دارای مجــوز قانونــی، هیــات مدیــره و بــازرس قانونــی هســتند وعملکردشــان منظمــا توســط دســتگاه های متولــی کنتــرل و نظــارت میشــود. ســخت نگیریــم مــا بیــش از وســع و توانمان مســئول نیســتیم پس بیاییم دلهایمــان را در ایــن ایــام عیــد نــوروز بهــاری کنیــم، عیدمــان را بــا دیگران تقســیم کنیم و بــه خانواده های عزیز توصیه میکنیم به طریقی در این تقسیم مهربانی شــان فرزندانشــان را هــم مشــارکت و مداخلــه دهنــد تــا کــودکان مــان از ســنین پایین بــا لطافت هــای دیگر دوستی و مسئولیت دینی و اجتماعی شان آشنا شوند و در آینده و کســب توانایی ســهم خود را به جامعه ای که به آن عالقه مند هســتیم و هســتند و دینی که همه بــه آن داریــم ادا کنیــم. همه با هم دعــا میکنیم خدایا ســالی بهتر از ســال فعلی برایمان مقرر فرما تا کمتر غم ببینیم، بیماری ها کاهش یابد، شادی ها افزایش یابد، امید به آیندهای زیباتر داشــته باشــیم، نان برای فقرا، شــغل برای جوانان و امکان افزایش ازدواج های موفق فراهم شود و حال مان بهتر گردد.