در کشور ما روز بیست و دوم مرداد ماه بعنوان روز ملی تشکل های مردم نهاد و مشارکت اجتماعی نام گذاری شده است تا از خدمات بسیار شایسته و تاثیر گذاری که توسط این موسسه ها به جامعه بخصوص اقشار آسیب پذیر ارائه می شود یاد شود و بانیان و موسسان آن مورد تقدیر و سپاسگزاری قرار گیرند و امر خیر فرهنگ سازی شود.
همه می دانیم انسان موجودی اجتماعی است که از بودن و زندگی کردن در اجتماع و بین مردم و ملاحظه شادابی و نشاط دیگران احساس راحتی، لذت و شادمانی میکند، در مقابل با دیدن اندوه و پریشان حالی افرادی دیگر دچار ناراحتی و حزن می شوند بخصوص با وجود تورم شدید، کمبود بازار کار و اشتغال و افزایش مستمر قیمت ها بسیاری در شرایط نامناسبی روزگار می گذرانند و هر روز بر تعداد آنان افزوده می شود لذا افراد انسان دوست احساس تکلیف می کنند و به هر طریق ممکن می کوشند در حد توانایی و امکانات خود آلام نیازمندان را کاهش دهند.
این افتخار بزرگی است که در جامعه اشخاص با اخلاق و انسان دوست بسیاری هستند که در مسیر دیگر دوستی حرکت می کنند هر جا کم و کسری مشاهده می کنند یا خانواده آبرومندی را می بینند که با سختی امرار معاش می کنند برای حمایت و مساعدت آنان در حد توانشان دست به اقدام می زنند .
از سوی دیگر متاسفانه در کشور مناطقی داریم که با کمبود فضای آموزشی و کلاس درس مواجه هستند یا روستا هایی وجود دارد که هنوز مردم آب آشامیدنی بهداشتی ندارند یا مشکلات دیگری دارند که نیازمند توجه ویژه می باشند . دولت هم منابع و امکانات کافی برای تامین این نیاز ها ندارد.
از آنجا که برای بر طرف کردن این قبیل نیاز ها اقدامات فردی کفایت نمی کند گروه هایی از اهل خیر و نیکو کاری وارد میدان شده و موسسه های مردم نهاد تشکیل داده اند و می کوشند با تجمیع آورده ها و منابع و امکانات مردمی برای حمایت از جامعه آسیب دیده اقدامات ضروری انجام دهند. برابر اعلام مسئولان ذیربط در کشور حدود هفتاد هزار موسسه خیریه تشکیل شده است این تشکل ها به صورت خود جوش، مردمی، غیر دولتی و غیر انتفاعی با اخذ مجوز قانونی از یکی از سه دستگاه وزارت کشور، بهزیستی یا نیروی انتظامی تشکیل شده و در اداره ثبت شرکتها به ثبت رسیده اند و بانینان و موسسان آن ها هیچ نوع منافع شخصی ندارند و دستگاه های مذکور بر عملکرد آنان نظارت دارند.
از آنجا که این تشکل ها بدون هیچگونه انگیزه مادی تشکیل می شود و از محل آورده های موسسان و جذب کمک های مردمی منابع کمک رسانی آنان تامین می شود. از دستگاه های دولتی انتظار می رود همه تلاش های خود را برای تسهیل ایجاد و اداره آن بکار گیرند همچنانکه این موسسه ها که به آن سمن می گویند خود را خدمت گذار مردم می دانند و بخش بزرگی از مسئولیت های قانونی دولت را بانجام می رسانند. مسئولان ذیربط در دولت نیز باید با احترام و تکریم و با شیوه تسهیل گرانه با سمن ها و خیریه ها تعامل داشته باشند و آنان را بزرگ شمارند تا تعداد این نوع موسسه ها هر چه بیشتر افزایش یابد و خدمت رسانی به دهک های فرودست جامعه توسعه یابد و تحمل سختی ها برای اقشار نیازمند آسان تر شود .
از آنجا که موسسان تشکل ها آگاهی کافی از شیوه های اداره سمن ها ندارند و صرفا بدلیل احساس تکلیف دینی و مسئولیت اجتماعی وارد صحنه خدمت گذاری شده اند دولت ها باید خود را موظف بدانند ضمن تسهیل ایجاد مراکز نیکوکاری وتکریم بانیان آن با کمک وهمراهی خود موسسه ها برای آموزش اداره کنندگان سمن ها اعم از چگونگی ارتباط با حامیان ومساعدت کنند گان ،مددجویان وسرویس گیرندگان .داوطلبان وکارکنان آن ، اقدام کنند و در مورد چگونگی گزارش دهی، پاسخ گویی وشفاف سازی به صورت مستمر برنامه ریزی وموسسه ها را آموزش دهند . این نکته حائز اهمیت است که اگر چه افراد اهل خیر بسیاری از بین ثروتمندان ومتمولان نقش تعیین کننده ای در تامین هزینه های خدمت رسانی سمن هارا عهده دار هستند ووجودشان بسیار ذیقیمت است اما برای بقای سمن ها واستمرار خدمات آنان وبرای آینده کشور باید موضوع مشارکت همه مردم در امر نیکوکاری مورد توجه سیاست گذاران و برنامه ریزان قرار گیرد و برای آن طرح و برنامه طولانی مدت داشته باشند.
توجه داریم که اگر همه جمعیت هشتاد و پنج میلیونی کشور تبدیل به نیکوکار شوند و روزانه فقط هزار تومان بی ارزش به کار خیر اختصاص دهند منابع حاصله روزانه هشتاد و پنج میلیارد تومان خواهد بود که با آن کار های بزرگ توانمند سازانه می شود انجام داد که تاثیر همیشگی دارد. بنابراین بر دولت و اهل خیرلازم است برای تبدیل همه مردم به نیکوکار طرح و برنامه ارائه دهند و این کار را از مدارس شروع کنند.
و نکته پایانی اینکه اگر چه اهل خیر علاقه ای برای دیده شدن و معرفی به جامعه و تبلیغ برای خودشان ندارند اما مدیران کشور برای فرهنگ سازی کار خیر، وافزایش خیرین و سمن ها باید طرح و برنامه هایی جامع داشته باشند تا کار خیر تبدیل به فرهنگ شود و پیوسته استمرار داشته باشد .