سایر انسان هایی که به عنوان هموطن، همشهری،مسلمان یا مسیحی در کنارشان و در هر جایی که زندگی می کنند، بیندیشند و خود را در برابر چگونگی گذران زندگی آن ها مسئول می دانند. انسان هائی که فقط تماشاگر نیستند، می خواهند برای دیگران کاری بکنند بزرگ یا کوچک هر کاری که از دستشان بر می آید برای سایر انسان ها و برای این احساس مسئولیتی که می کنند، پیوسته برای بهبود زندگی، معیشت، درمان، تحصیل، تشکیل خانواده یا دیگر حوایج همنوعان نیازمند خود تلاش می کنند. انتظار هیچ نوع پاداشی ندارند حتی برخی نمی خواهند که شناخته شوند. وقتی از چرایی خدمتشان به دیگران سوال می کنند پاسخ می دهند خداوند فرموده است از رنج دیگران بکاهید، چراغ خاموشی را روشن کنید، دست نیازمندی را بگیرید، قرض مقروضی را ادا کنید، دست محبت به سر یتیمی بکشید، پس ما وقتی فقیر، نیازمند یا انسان گرفتاری را می بینیم چگونه می توانیم بدون هیچ اقدامی تماشاکنیم و بگذریم که اگر چنین بودیم دیگر شایسته عنوان انسان نبودیم و نیستیم. اکنون سال هاست که مردم دریافته اند اقدامات خیر خواهانه وانسان دوستانه فردی دیگر پاسخ مناسبی برای بی نیازی و توانمند سازی جامعه نیست بلکه لازم است با مشارکت و همکاری و انجام اقدامات خیرخواهانه جمعی از طریق تشکیل موسسه های خیریه و تشکل های مردم نهاد و سمن ها خیر جمعی را اشاعه داد . این جاست که موضوع ایجاد و توسعه سرمایه اجتماعی از طریق راه اندازی سمن ها مطرح می شود به صورتیکه در برخی از کشور ها تعداد تشکل ها به چند صد هزار و میلیون رسیده است. در کشور ما برابر اعلام رئیس سازمان امور اجتماعی کشور در حال حاضر حدود هشتاد هزار موسسه مردم نهاد تشکیل گردیده است که در موضوعات مختلف مثل کاهش فقر، آب رسانی، ساخت مدرسه و درمانگاه، پرورشگاه، مراکز مراقبت از سالمندان، حمایت از ایتام و غیره و همچنین در حوزه پیشگیری از آسیب های اجتماعی مثل اعتیاد، کودکان خیابانی، طلاق، چالش های خانوادگی، اعتیاد، سکونت گاه های غیررسمی و تشکل های محیط زیستی و حمایت حیوانات در خدمت جامعه هستند و برای باز سازی و توانمند سازی آنان اقدام می کنند . در کشور سه دستگاه وزارت کشور، بهزیستی و نیروی انتظامی به شکل موازی مسئولیت صدور مجوز تاسیس و نظارت بر تشکل ها را عهد دارهستند . در یک سال اخیر برای انتظام بهتر اداره امور تشکل ها پیش نویس قانون تشکل های اجتماعی توسط مرکز پژوهش های مجلس تدوین شده است که خوشبختانه با استقبال همه جانبه موسسه های مردم نهاد مواجه شده است که حکایت از وجود یک سرمایه اجتماعی عظیم در کشور است. امیدوار است در یک مشارکت. همفکری و همراهی بین مجلس و نهاد های مردمی و تشکل های اجتماعی و همکاری اهل فکر و اندیشه و فرهیختگان جامعه دست یابی به یک قانون تسهیل گر، حمایت کننده، مطالبه گر و جامع فراهم گردد و به تصویب مجلس برسد تا بعد از بیش از صد سال که از فعالیت رسمی تشکل ها ی مردم نهاد می گذرد این موسسه ها صاحب قانونی ویژه خودشان شوند و از قانون تجارت که فعلا ملاک فعالیت این نوع نهاد هاست فاصله بگیرند و به اختلاف نظرات طولانی مدت خاتمه داده شود . بیاد داشته باشیم که وجود یک قانون جامع علاوه بر توسعه تشکل های مردمی، فرهنگ سازی کار خیر را تسهیل می نماید و جمع گرایی را که از نیاز های اساسی کشور است توسعه می دهد، تسهیل گر پیشگیری از آسیب های اجتماعی است و برای توزیع عادلانه امکانات مردمی در نقاط مختلف کشور تاثیر گذار است. همچنین بهنگام بروز حوادث طبیعی مثل سیل و زلزله و دیگر بحران ها، دست آورد مناسبی برای سازماندهی امکانات کشور است ضمن آنکه رابطه مردم تهی دست جامعه را با دستگاه های دولتی آسان می کند و بعنوان واسطه ای بین آن ها عمل می نماید . با توجه به تاثیر بسیار عمیق فعالیت های خیر خواهانه سازماندهی شده ،توجه داشته باشیم که آنچه باعث استمرار فعالیت ها و خدمات رسانی تشکل ها به گروه های نیازمند جامعه می شود وجود افراد نیکوکار و بخشنده است که احساس تکلیف شرعی می کنند یا به انجام مسئولیت اجتماعی خود واقف هستند و به زبانی دیگر عشق به انسان دوستی در جانشان ریشه دارد. با این وجود برای توسعه فرهنگ سازی کار خیر باید از هر فرصتی در مسیر تکریم و بزرگداشت اهل خیر و نیکوکاری و جوانمردی بهره جست و متولیان امور فرهنگی کشور مکلفند ضمن سیاست گذاری که باید از مدرسه ها شروع شود و در رسانه ملی مطرح شود تا انشاالله در کشور هشتاد میلیون خیر داشته باشیم و برنامه های لازم برای بزرگداشت و تقدیر از نیکو کار و نیکوکاری تدوین کنند و به اجرا گذارند و به نام گذاری روزی به نام تشکل ها و مشارکت احتماعی که البته بسیار خوب است، بسنده نکنند.
نبی اله عشقی ثانی
مدیرعامل شبکه ملی خیریه های حامی ایتام