التهابات روزهای قبل از انتخابات در فضای تبلیغاتی رسانه ملی و دنیای مجازی می رود تا به حداکثر خود برسد و جناح های سیاسی هر یک می کوشد توجه ها را به سمت کاندیدای مورد نظر خود جلب کند و نشان دهد که راه برون رفت از چالش های کشور و حصول به یک جامعه امن، سلامت و همراه با رضایت مندی ورفاه همگانی ازمسیری می گذرد که آن ها نشان می دهند وکاندیدای آن هاست که بهترین برنامه را برای اداره کشور ارائه می دهد .
تمرکز موضوعات تبلیغاتی هم بیشتر پیرامون مسائل اقتصادی، تورم ،گرانی ،مشکلات معیشتی ،مبارزه با اختلاس، فساد، سود جویی، سواستفاده از قدرت ورانت های موجود در دولت و جامعه می باشد. و بیشتر از هر موضوعی توسط کاندیدا ها به بحث گذاشته می شود و هر یک راه کار خود را برای مقابله با این پدیده ها ی نامیمون که متاسفانه به موضوع اول محافل اقتصادی و اجتماعی تبدیل شده است، ارائه می دهد و مدعی اصلاح همه این معضلات آن هم در ماه های اول تشکیل دولت خود است و بکارگماری افراد پاکدست و سالم و خدا ترس را بعنوان یکی از مهمترین برنامه های عملیاتی خود بر می شمارد.
همه این معضلات و موارد ی که بر شمرده شد بدرستی از موضوعات و آسیب های مهمی است که کشور باآن مواجه است و مردم از رییس جمهور آینده انتظار دارندبرای ریشه کنی یا حداقل اصلاح این امور و انجام گشایش در چالش های معیشتی موجود طرح و برنامه و راهکار بدهند.
آنچه مورد سوال است، این است که چرا کاندیداها هیچ حرفی و نظری از نهاد های مدنی، تشکیلات اجتماعی و موسسه های مردم نهاد نیکوکاری و خیریه ها نمی زنند انگار که نیستند، در حالی که اگر کسانی به فکر حل معضلات و مشکلات دهک های فرودست و پائین جامعه باشند، باید به خط مقدم ان که اطلاعاتش در اختیار موسسه های مردم نهاد است ورود کنند تا ناب ترین توصیفات از وضعیت گذران زندگی این اقشار را به دست آورند و واقعی ترین توصیف از زندگی دهک های پایین جامعه، حاشیه نشین ها، بی سرپرستان، بی خانمان ها، کودکان کار و خیابانی و بیمارانی که قادر به تامین هزینه های درمانیشان نیستند را کسب کنند و آگاه شوند.
در کشور حدود چهل هزار موسسه خیریه مردم نهاد وجود دارد که هر یک می کوشد به نوعی آلام و دردهای اقشار فرودست جامعه را کاهش دهد و گره ای از مشکلات آنان بگشاید و اقدامی برای توانمندسازی آنان به عمل آورد تا بدون وابستگی به نظام حمایتی کشور امور زندگی خود را سامان دهند.
در هر یک از این نهادهای مدنی داوطلبان و علاقه مندان بسیاری عاشقانه و خیرخواهانه به عنوان یک مسئولیت اجتماعی مشغول تلاش و کوشش هستند همچنین نیکوکاران و خیرین بزرگواری با ارائه کمک های نقدی و غیر نقدی هر یک به شکل و شیوه ای در حال دستگیری و مساعدت به مردم آسیب پذیر هستند. شاید حدود یک میلیون نفر در مبحث خیر جمعی و کاهش آسیب های اجتماعی مشغول خدمتگذاری به خلق خدا می باشد اینها از بزرگترین سرمایه های اجتماعی کشور هستند.
از منظری دیگر حدود ده میلیون نفر از دهک های پایین جمعیت کشور به نوعی مشتریان و سرویس گیرندگان از سمن ها هستند با چنین جامعه آماری بسیار بزرگی هنگامی که پیام های تبلیغاتی و برنامه های پیشنهادی کاندیداهای محترم مورد بررسی قرار می گیرد یک بیگانگی و بی توجهی به کارکردهای جامعه مدنی ملاحظه می شود، چنین غفلتی از هیچ کس پذیرفتنی نیست با امید آن که در فرصت باقی مانده این سهل انگاری و کم توجهی جبران شود و این سرمایه اجتماعی مهم کشور و خدمات بسیار زیاد و تاثیرگذاری که به مردم نیازمند جامعه ارائه میدهد توسط کاندیداهای محترم مورد عنایت قرار گیرد و در گام اول برای ساماندهی موسسه های مردم نهاد، کاهش دستگاه های متولی و تعیین یک سازمان واحد مستقل برای صدور مجوز فعالیت، ارزیابی و نظارت بر سمن ها با مشارکت خودشان تعیین و اعلام شود.
نبی‌الله عشقی‌ثانی
عضو شبکه ملی خیریه های حامی ایتام