کرونا و همبستگی اعضای خانواده
کرونا و همبستگی اعضای خانواده اگرچه وحشت از کرونا از خود بیماری بسیار سریع‌تر منتشر می شود و جلوتر از ویروس همه با آن مواجه می شوند، متاسفانه برخی نیز اصرار دارند پیام های منفی را سریعاً انتشار دهند و به گسترش آن بیفزایند که جای تأمل دارد.
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، نبی الله عشقی ثانی مدرس دانشگاه و عضو شبکه ملی حامی ایتام در این یادداشت می نویسد: نکته مهم در انتقال ویروس کرونا این است که این بیماری از فرد به فرد منتقل می شود؛ یعنی یک نفر درگیر بیماری قبل از اینکه متوجه بیماری خودش شود، می تواند ده ها نفر را مبتلا کند.
باید باور کنیم که همه مردم جهان با خطری مهم مواجه هستند که کنترل آن نیازمند یک همت بلند، اقدام جدی، سراسری و همگانی است.
بعد از رعایت بهداشت فردی مهم ترین اقدام جداسازی جدی و قرنطینه کردن است، این قرنطینه کردن در کشور چین و ایتالیا با وسواس کامل اجرا شد که اقدامی موثر است.
اکنون که مسئولان امور بهداشت و درمان کشور، قرنطینه کردن شهرها را غیر ضروری یا غیر قابل اجرا تشخیص داده اند موضوع قرنطینه افراد در میان خانواده و منازلشان را به شدت توصیه می کنند و می‌کوشند با تعطیل کردن تجمعات، اجتماعات و داد و ستدهای اجتماعی مانع انتشار بیشتر ویروس شوند، آن را به حداقل برسانند و کنترل کنند.
استانداران و شهرداران بر خلاف رویه معمول مردم را از مسافرت به استان و شهرستان ها باز می‌دارند و درخواست می‌کنند که مردم مسافرتشان را به فرصت مناسبی موکول کنند.حتی چندی پیش اعلام شدکه اتومبیل های که پلاکشان مربوط به سایر شهرها باشد حق ورود نداشته و بازگردانده می‌شدند.
از سوی دیگر اگرچه ویروس کرونا باعث نگرانی، جدایی، تعطیل بازار کسب و کار، کاهش شدید رونق اقتصادی شده و رفت و آمدهای خانوادگی را ممنوع کرده است و با وجود همه این دردسرها، ترس ها و دل نگرانی‌ها و مرگ و میرها مردم وادار شده اند که تردد نکنند و در منازلشان بمانند در نتیجه حضور اعضای خانواده در کنار یک دیگر به شدت افزایش پیدا کرده است که اتفاق خوبی است.
از منظری دیگر در سال های اخیر ضرورت های اشتغال والدین، شرکت در مراسمات و مسئولیت های اجتماعی، اشتغال به تحصیل فرزندان و امثالهم ارتباطات خانوادگی را کاهش داده و به حداقل خود رسانده بود و در نتیجه چالش بزرگی برای تامین نیازهای عاطفی و همزیستی خانوادگی که یکی از نگرانی های اصلی کارشناسان روابط خانوادگی استبه وجود آمده بود.
امیدواریم در این شرایط بحرانی حضور فرزندان و دیگر اعضا در کنار یکدیگر موجب توسعه ارتباط خانوادگی و مهربانی با یکدیگر شود، به این معنی که قدر یکدیگر را بدانیم، با هم حرف بزنیم، طلاق عاطفی را شکست دهیم و به درک از یکدیگر کمک کنیم، یار و غمخوار یکدیگر باشیم، قدری از موبایل هایمان دست برداریم، آقایانی که همسرانشان خانه‌دار هستند ببینند که خانم ها روزانه چقدر زحمت می کشند و در امور خانه مشارکت کنند تا محیط عاطفی و مهربانانه برای خانواده خود ایجاد کنند در این صورت است که می توان گفت کرونا موجب همبستگی خانوادگی شده است.
نکته پایانی اینکه از مسئولان و مدیران رسانه ملی هم انتظار می رود اکنون که الزاماً اعضاء خانواده بیشتر در کنار یکدیگر هستند با تولید برنامه های آموزشی با موضوع مهارت های زندگی و برنامه های سرگرم کننده و شاد، تحمل این ایام را آسان تر کنند تا فضای مهربانی بیشتر فراهم شود.
مطمئن باشیم که با عشق و مهربانی، درک یکدیگر، همکاری و دیگر دوستی می توانیم کرونا را هم شکست دهیم و از این فرصت کنار هم بودن برای تقویت روابط خانوادگیمان که عامل اصلی خوشبختی انسان‌هاست بهره برداری کرده؛ بدین ترتیب تهدید ویروس کرونا را تبدیل به فرصت مهربانی و همبستگی خانوادگی کنیم.
نبی اله عشقی ثانی
مدرس دانشگاه وکارشناس امور اجتماعی